Gauzz - beeldvorming

Gauzz, een centrum in Leuven gespecialiseerd in autisme, een verstandelijke beperking en ernstige gedragsproblemen, is volop bezig met de beeldvorming rond Louis-Henri. Ze kijken niet enkel naar losse momenten, maar naar het geheel. Zijn doen en laten in al zijn contexten, zijn reacties in verschillende leefomgevingen. Elk stukje van de puzzel wordt geanalyseerd, samengelegd, opnieuw bekeken. Zijn ontwikkeling in al haar facetten wordt geëvalueerd en, indien nodig, bijgestuurd.

Want het vermoeden is er: hij wordt overvraagd. Louis-Henri spreekt vlotter dan hij begrijpt. En dat zorgt voor misleiding, onbedoeld, maar niet zonder gevolgen. Zijn taal wekt de indruk dat hij meer aankan dan in werkelijkheid het geval is. Dat hij complexere instructies kan volgen, dat hij zich makkelijker kan aanpassen, dat hij begrijpt wat van hem verwacht wordt. Maar als dat niet zo is, als woorden hem verder dragen dan zijn begrip reikt, dan wordt er onbewust te veel druk op hem gelegd. En dat roept vragen op. Wat lukt dan wel? Waar ligt zijn grens? Waar voelt hij zich goed bij?

Opvallend genoeg blijkt een vaste structuur voor hem geen houvast te zijn. Terwijl de theorie voorspelt dat kinderen met autisme net gedijen bij voorspelbaarheid, lijkt het bij Louis-Henri omgekeerd te werken. Strakke schema’s, rigide afspraken, een vastomlijnde routine ... het brengt hem geen rust, maar eerder onrust. Het voelt eerder als een keurslijf dan als een leidraad.

En dat doet iets met een moeder. Twijfel sijpelt binnen. Je leest, leert, verdiept je in wat ‘zou moeten werken’, maar thuis merk je dat het niet klopt. Dat jouw kind anders functioneert. En dan begin je te denken: Doe ik het verkeerd? Zie ik iets over het hoofd? Mis ik iets essentieels? Maar tegelijk blijft dat buikgevoel fluisteren, soms bijna schreeuwen: Dit is niet wat hij nodig heeft!

Nu wordt dat gevoel eindelijk bevestigd. Ik zie dat ik mag vertrouwen op mijn intuïtie, dat het oké is om buiten de lijntjes te kleuren, om los te komen van wat ‘zou moeten werken’ en te zoeken naar wat echt werkt voor hem. Out of the box denken, niet toevallig ook de naam van mijn praktijk. Daar begeleid ik voornamelijk kinderen met autisme en (rand)normale begaafdheid. Een heel andere aanpak dan bij kinderen met een verstandelijke beperking, een andere dynamiek, een ander tempo. En toch blijf je als ouder soms twijfelen.

Maar nu niet. Niet hier. Niet met het vertrouwen dat ik voel in het traject bij Gauzz. Ze zien hem, echt. Ze luisteren, kijken, herbekijken. En dat is alles wat ik nu nodig heb.